این عکس اشکان سهرابی از شهدای جنبش سبز است. عکسی که خانواده او به مهمانان شب یلدایشان دادهاند. به مناسبت شب یلدا جمعی از علاقه مندان اشکان سهرابی از شهدای ۳۰ خرداد ۸۸ به دیدار خانواده او رفتند. آنها ضمن گرامیداشت یاد و خاطره آن شهید و دیگر شهیدان راه آزادی به خانواده اشکان به خاطر تربیت چنین فرزندی تبریک گفتند. اما چیزی که در پس این عکس نمایان است نگاه عاشقانه مادر و پدری است که با چشمانی اشکبار و روحی داغدار به پسرشان میاندازند. مهم نیست که این زیباترین و یا بهترین عکس اشکان – که خود جزو بهترینها بود – است یا نه. مهم این است که عکس محبوب مادر عزیز اوست و با عشق جملهای که از اعماق وجودشان جوشیده است بر آن نقش بستهاند. نقشها و رنگها و فونتها و جملهها رنگ دیگری دارند. انگار که از جنس هر رنگ و نقش و کلامی که میشناختیم نیستند. تنها از جنس عشق مادر و پدری به فرزندی است که سرافراز اما معصوم و مظلوم به خون خفته است. نمیدانم و نمیتوانم چیزی بگویم. خود عکس با من سخنها میگوید